Tofino (Vanc. Island) - Whistler (Br. Columbia)

Woensdag 9 mei Tofino (Vancouver Island, Canada) – Whistler (British Columbia, Canada)

We gaan surfen vandaag! Als het tenminste doorgaat, ziet er wel naar uit want het zonnetje schijnt en de wind is gaan liggen. We rijden naar Surf Sister om aan het surfavontuur te gaan beginnen. Even betalen en dan is het tijd om richting strand te vertrekken. We rijden achter elkaar aan naar hetzelfde strand als waar we gisteren waren. Nu is de wind inderdaad gaan liggen en de zee is minder ruw, ziet er voor een leek prima uit om te gaan surfen ;-). Krijgen onze wetsuits van zo’n 7 mm dik (het water is namelijk zo’n 10 graden), schoentjes, handschoentjes en een roze Surf Sister t-shirt aan, een surfplank in onze handen klaar om naar het strand te lopen. Op het strand krijgen we van twee meiden een ‘ droge’ instructie. Ze leggen de surfregels uit en de werking van het water. We moeten een surfplank in het zand tekenen en daar een aantal keer op oefenen hoe je precies moet opstaan als je voeten het begin van de golf raken…Erg lastig en ik val dan ook een paar keer om. Als dat maar goed gaat komen met deze lompe doos! We krijgen een strapje om ons achterste surfbeen zodat we het board niet kwijtraken in het water. We gaan beginnen…Tot aan je middel de pacific ocean in…Je verwacht een mega kou maar door het dikke wetsuit voel je het helemaal niet, ideaal. Ik klom op het surfboard, klaar om te gaan…shit…lukt niet eens om recht op die plank te blijven liggen…Ben flink fanatiek aan het oefenen en de meiden lachen zich een breuk om mijn veel te fanatieke, geconcentreerde gezicht…Maar ja, wil het gewoon gelijk kunnen, dus moet mijn best doen. Uiteindelijk lukt het om in ieder geval met mijn voorste been rechtop te staan en mijn achterste been op de scheen....Daarna lukt het nog een keer om heel even te staan maar dat lukt maar echt een seconde…We zijn echt compleet gesloopt na ruim een uur in het water. Maar wat is het supergaaf zeg! Niepie gaat ook echt superlekker en die krijgt het zelfs voor elkaar een paar keer te staan, top hoor! We besluiten dat we in Nederland een surfplank gaan kopen. En ik moet ook een wetsuit hebben natuurlijk! Daar gaan we gelijk voor shoppen als ik thuis ben….haha! Moe maar supervoldaan komen we het water uit….echt weer een geweldige ervaring! Helaas moeten we een beetje haast maken als we de boot van drie uur vanuit Nanaimo willen halen. Snel alle natte toestanden uit en de RV in.

Onderweg in de auto is Matthias nog niet echt heel erg gezellig. Niep en ik hebben de knoop doorgehakt, we gaan hem zo meteen vertellen dat het niet werkt zo en dat we hem in Vancouver bij het busstation gaan droppen. Hoe gaan we dit doen…Niep is aan het rijden, hij zit er naast. Niep kijkt naar me via de binnenspiegel en we seinen naar elkaar dat dit het juiste moment is om er over te beginnen. Niep begint om te zeggen dat ze het idee heeft dat het niet werkt zo met z’n drieeen, dat we nog veel dingen gaan doen die geld kosten en gewoon ons eigen plan hebben. Hij geeft aan dat geen punt te vinden en zijn eigen gang kan gaan binnen ons programma…Maar dat is natuurlijk niet wat we willen, hij moet gewoon die camper uit! Dus ik, bitch die ik ben, geef op mijn allervriendelijkste manier, stem en gezicht aan dat dit geen oplossing is maar dat we het niet meer zien zitten met hem erbij de roadtrip af te maken. En paps en Iris…ik heb echt niet gemeen gedaan, ben heel vriendelijk en lief gebleven. Geen gemeen gezicht, geen verheven stem….Knap he? Hadden het er wel effe moeilijk mee, is niet het makkelijkste om te doen. Maar ja, het moest gebeuren. Hij is niet blij, maar goed we moeten doen wat wij leuk vinden en dat is niet verder met Duitsland op roadtrip J. Lekker zwijgend vanuit Matthias zijn kant dan, cruisen we verder naar Nanaimo. Beetje stressen is het wel willen we het nog op tijd halen…Niep scheurt zich een ongeluk…Om tien voor drie komen we aan bij de boot die om drie uur vertrekt…Ruk, boot is vol….Moeten we alsnog twee uur gaan wachten…Gelukkig schijnt het zonnetje en kunnen we met een drankje erbij lekker beetje relaxen….Nice for a change ;-). Heeft Matthias mooi de tijd om zijn koffer te pakken…Hij maakt echter geen aanstalten…Zou ie denken dat we een grapje maken? Ik besluit om nog maar even te vragen of het voor hem een probleem is dat we hem bij de Greyhound station in Vancouver afzetten…We zeggen er maar niet bij dat we de tijden van zijn bus allang hebben achterhaald en weten hoe laat ie in Kamloops zal aankomen….Oh, wat zijn we erg he?

Het is tijd om de boot op te gaan. Niep en ik staan lekker op het voordek, Matthias is paparazzo aan het spelen op het sundek. Na een tocht van bijna twee uur zijn we in Vancouver Horseshoebay aangekomen. We rijden naar het Greyhound station om Matthias daar op de bus te zetten. We zeggen hem gedag en cruisen samen verder richting Whistler. Aangezien Nipie nachtblind is en het over een uurtje donker wordt rijd ik het stuk naar Whistler toe. De weg begint erg mooi, langs de oceaan door vrij deftige en gezellige dorpen. Langzaamaan gaat deze bergweg over in een kilometerslange ‘van A naar Beter’….Slalommend in het donker tussen de oranje paaltjes door, die ongeveer net zo breed uit elkaar staan als onze RV is, komen we echt helemaal bekaf aan om half twaalf in Whistler. We besluiten de camper op een RV park neer te planten en lekker te gaan tukken.