Relaxen in het zonnetje

Zaterdag 15 mei Ubud

We bezoeken vanochtend het Sacred Monkey Forest. Een bos vol met makaak apen. Overal lopen de apen in het rond. We zijn nog geen 5 minuten binnen of ik word al besprongen door een aap. Wat hebben die dingen scherpen nagels zeg, schrik me rot! We kijken wat rond, fotograferen ons suf. Er lopen ook wat moeders rond met kleintjes, te schattig gewoon. Maar we moeten wel steeds op ons hoede zijn dat we niet besprongen worden. Sander loopt met een flesje drinken. Een aantal apen doen al pogingen om de fles te pakken te krijgen door een paar keer te springen. Dan heeft een aap beet. Hij grijpt het flesje uit Sander's handen. Die krijgt ie nooit open denken we nog...maar wat wil...de aap is handig met schroefdopjes. En lurkt zo de hele fles leeg, gevolgd door een harde boer. Haha, te grappig dit. Maar goed dat het geen Red Bull was ;-). We lopen verder en ik word vervolgens nog een keer besprongen. Ik laat van de schrik mijn flesje vallen. Echt goed opletten hier. Dan komen we bij de Monkey Temple. Mooie tempel ook weer bezaaid met apen. Dan begint iedereen ineens te lachen. Een aap heeft een sigaret van een bezoeker afgepakt en gaat op zijn gemakje, net als een mens, met die peuk zitten. En neemt zelfs een hijsje...haha. Maf beest! We lopen nog wat rond om wat baby aapjes te spotten. Sander laat me tussendoor nog een paar keer flink schrikken door me even hard bij mijn schouder te pakken...oei! Dat lijkt echt net een apenbespringing....

Na ons bezoek aan de aapjes lopen we richting de markt. Een enorm aanbod van sarongs, houten voorwerpen, zilveren sieraden (Ier, helaas nog geen Joy sieraden gezien). Mijn oog valt op een mooie zilvere armband. Na hard onderhandelen kan ik het ding meenemen voor 5 euro. Dat kun je je in Nederland toch niet voorstellen. We nemen daarna nog een welverdiende massage. We kunnen kiezen, medium of hard. We gaan voor hard...zo dan! Dat hebben we geweten...best pittig. Dat verwacht je niet van die kleine dames met die kleine handen.

Zondag 16 mei Ubud

Vandaag hebben we de hele dag een privechauffeur. Ik heb in ons reisboek leuke dingen om te bezoeken opgezocht en de chauffeur is gisteravond langs gekomen om te kijken wat er allemaal haalbaar is. We kunnen 6 van de 7 dingen doen in de 8 uur dat we de taxi hebben. Das mooi! Een alleraardigste man onze chauffeur. Zeer gedienstig typetje die het ons graag naar de zin maakt. Onze eerste stop is Tirtagangga. Na een rit van twee uur komen we dan bij het waterpaleis. Er staan veel mooie beelden en er groeien mooie bloemen in het water. Prachtige omgeving. Het waterpaleis is omringd door rijstvelden waar we nog graag wat foto's van maken. Daarna rijden we door naar Ujung, waar ruines van een oud paleis zouden moeten staan. Nou, die ruines zijn er niet meer. De hele boel is gefacelift en er staan nu mooie tempels voor in de plaats. Leuk om gezien te hebben maar niet bijzonder. We stoppen nog even bij het zwarte zandstrand van Jasi, heftige zee hier. Wat een mooi uitzicht. Ik word door een plaatselijke vader met kids aangezien voor Indo. Zal al wel een aardig kleurtje hebben maar naar mijn idee heb ik niets weg van een Indo ;-). Ze vinden hier Indo's erg mooi, dus dat compliment kan ik dan in ieder geval in mijn zak steken :-). We rijden door dorpjes en mooie landschappen, we genieten echt van de rit zelf ook. Mooie omgeving hier! Voordat we naar onze volgende stop, de olifantengrot (Goa Godja) gaan, lunchen we wat. We trakteren onze chauffeur ook op een hapje eten. Het is een vegetarisch tentje met heerlijke dingen. Het tentje valt alleen bijna uit elkaar als je ernaar kijkt. Dan lopen we richting de olifantengrot. Op de weg ernaartoe weer veel stalletjes en wat opdringerige verkooplui. Dat worden we toch wel een beetje zat dit! De grot zelf is niet heel erg bijzonder moi maar de omgeving en naastgelegen grotten in een begroeide bergwand echter wel. Vlakbij de grot zijn tempeltjes. Een paar jongetjes gebaren dat we een gebed moeten doen bij het altaar. Nou, ons niet gezien. Geen idee wat je moet zeggen of doen daar. Sander heeft zijn nieuwsgierige bui vandaag en volgt het bordje ' Jangle'. Dit blijkt een route door de jungle te zijn over modderige paadjes richting een tempel. We worstelen ons over het pad. Halverwege komen we een man tegen die een donatie vraagt voor de tempel. Wij geven hem een paar duizend roepia en lopen verder. Als we er bijna zijn worden we het laatst stuk begeleid door een meisje. Ze vertelt wat dingen over de tempel. Ook haar geven we wat geld voor haar moeite. We lopen bezweet terug richting onze taxi. De tijd begint lekker door te tikken. Maar onze chauffeur begint er niet over dus we nemen maar aan dat we alles gaan zien van mijn lijstje. De 5e stop is Gunang Kawi, een mooie tempel in een dal tussen rijstvelden. Het is een hele afdaling, wel 276 treden. En uiteraard staat de hele route weer vol met stalletjes vol spullen die je echt niet nodig hebt. We komen aan bij de tempel, vind zelf de omgeving wat mooier dan de tempel zelf, zo tussen die rijstvelden. Er schijnt ook een waterval te zijn maar de weg ernaartoe is niet begaanbaar. Helaas moeten we dat bezoekje dus skippen. We klimmen weer naar boven. San heeft een sporty bui en rent het laatste stukje. Ik loop rustig aan, met wat pauzes, weer naar boven. We gaan snel door naar onze laatste stop, de bron van Tirta Empul. Erg druk hier met toeristen. Hier zijn tempels en een heilige bron waar water uitkomt in het water, met een soort draaikolkjes en twee kleuren water die langs elkaar heen vloeien. Heel apart om te zien. Zou het geen trukendoos zijn? Er zijn lekker veel Jappen hier die zichzelf in Hello Kitty stand met elke pilaar en beeld op de foto zetten. Sander voelt zich met zijn diadeem in het haar helemaal thuis tussen de Hello Kitty's (daar is zijn diadeem van ;-) ). Er zijn een hoop mensen aan het bidden in een ander poeltje met water. Schijnt een of ander heilig water te zijn, wat vol ligt met offers. Geen idee wat er hier allemaal gebeurt maar ze zullen vast weten wat ze aan het doen zijn. Bij de uitgang zijn een aantal mannen het gras aan het maaien....MET DE HAND! Hoe bedoel je werkverschaffing ;-). We cruisen terug naar Ubud. Onze chauffeur rept met geen woord over het feit dat we ruim een uur over de tijd heen zijn gegaan. We geven hem extra geld als bedankje voor zijn relaxte houding en zijn uitleg van vandaag.

Maandag 17 mei Ubud - Sanur

We hebben gisteravond goed onderhandeld voor een taxi naar Sanur. Mooi! We worden afgezet bij een hotel uit ons reisboek. Wat een zeikerige en onsympathieke vent. De overnachting is veel te duur maar anders waren we hier ook zeker niet gebleven! We bezoeken nog wat accommodaties en belanden dan in een homestay, rustig gelegen in een zijstraatje van de hoofdstraat van Sanur. Alleraardigste ontvangst, mooie grote en schone kamer met airco voor maar 16,50 per nacht :-). Kijk, dan hou je geld over voor lekkere massages :-). We gaan op zoek naar een fiets, het makkelijkste vervoermiddel hier. We lopen de hele stad door en langs het strand. Tussendoor komen we bij een marktje wat uitgestorven lijkt. Er komt hier nooit iemand denk ik want we worden zowat letterlijk door een aantal vrouwen aangevlogen dat we bij hen moeten kopen. San heeft het onderhandelen al goed onder de knie en krijgt voor een paar euro een zwembroek en twee handdoeken mee. Het strand is hier lekker rustig, met genoeg opties voor een lekkere maaltijd, dat spotten we als we over het boulevardje lopen. Op de terugweg naar huis vinden we eindelijk twee redelijk goed uitziende fietsen. We kunnen cruisend naar huis. Hebben we ook niet zo'n last van alle mensen die je vervoer aan willen smeren of hun koopwaar. We fietsen er gewoon hard voorbij! 's Avonds eten we een pizza, even klaar met de rijst.

Dinsdag 18 mei Sanur

We cruisen met de fiets naar het strand, heel hard voorbij de resorts. Daar willen we niet gaan liggen met onze handdoekjes. We vinden het relaxte stukje strand terug waar we gisteren langs liepen. Bedjes te huur en eten en drinken voor weinig, op loopafstand. Hoe ideaal wil je het hebben. Het is hier lekker rustig, weinig toeristen, met name locals. Zeker eind van de middag. We spelen de hele dag Yahtzee, het lijkt echt een verslaving te worden. San haalt voor ons een maiskolf, vers van de bbq. Jammie! In onze kamer spelen we twee potjes schaak...ja ja...ook ik ga er aan geloven. Het is nog erg moeilijk, veel denkwerk en weinig ontspannig aan. Maar dat gaat wel goedkomen. Heb het vroeger op school ook gespeeld dus ik kan het wel zou je zeggen :-). We eten een heerlijk visje op het strand, met uitzicht op zee. Dit is nou echt genieten!

Woensdag 19 mei Sanur

Wederom een dagje strand. Hier kan ik wel aan wennen. We nestelen ons weer op hetzelfde plekje en Sander weet niet hoe snel hij Yahtzee uit zijn tas moet halen. Dat spelen we bijna de hele dag, een beetje afgewisseld door wat muziek en lezen. We staan echt op chill stand. We lunchen wat bij een tentje verderop. Raken daar aan de praat met een Ozzie die hier al jaren komt en het grootste deel van het jaar is. We krijgen wat ins en outs te horen over het onderhandelen. We moeten vooral een aantal keer het woord Sukawati laten vallen, de plaats van de groothandel. Hier kopen alle stalletjes hun goederen in. Dan weten ze ook dat er met jou niet te spotten valt, je kent de prijzen en ze moeten je niet in de maling nemen. Die gaan we onthouden. We gaan nog even chillen op ons bedje, eten nog een maiskolf en dan is het tijd om naar huis te gaan. Lekker onder de douche en ons klaarmaken voor vanavond. We gaan met Roel en Chris (vrienden van thuis die hier ook zijn) een hapje eten. Gezellig!